Aantekeningen bij de Bijbel: Spreuken 1:12

Spreuken 1:12

SV	Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;
WLC	נִ֭בְלָעֵם כִּשְׁאֹ֣ול חַיִּ֑ים וּ֝תְמִימִ֗ים כְּיֹ֣ורְדֵי בֹֽור׃
Trans.	niḇəlā‘ēm kišə’wōl ḥayyîm ûṯəmîmîm kəywōrəḏê ḇwōr:

Algemeen

Zie ook: Dodenrijk

Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Zie hier over het gebruik van de interlineair.

נִ֭בְלָעֵם

verslinden

כִּ

שְׁא֣וֹל

als het graf

חַיִּ֑ים

Laat ons hen levend

וּ֝

תְמִימִ֗ים

ja, geheel en al

כְּ

י֣וֹרְדֵי

nederdalen

בֽוֹר

gelijk die in den kuil

Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

חַיִּים "leeft, levend" Het zelfstandig naamwoord חַיִּים (khayyim, "leeft") fungeert als een adv. accusatief: De vorm wordt gebruikt om de toestand van het leven over een lange periode te beschrijven: "levend". in dit geval het hele leven van een persoon. Moord verkort het leven van een persoon.
שאול "graf, dodenrijk, hel"; Hier staat het parallel aan het zelfstandig naamwoord בוֹר ("de Kuil") dus het is het graf (SV) of meer waarschijnlijk "Sheol" (NBG51, NBV, GNB96 "dodenrijk"; WV95 "onderwereld"). Elders wordt de hel gepersonifieerd met een onverzadigbare eetlust die mensen levend doorslikt als ze afdalen naar hun dood (bijv. Num 16:30, 33; Jes 5:14; Hab 2:5). In de literatuur van het oude Nabije Oosten, wordt het graf vaak gepersonifieerd in soortgelijke wijze, bijvoorbeeld in Ugaritische mythologische teksten Mot (= "dood") wordt aangeduid als "de grote verslinder".
ירד "afdalen, nederdalen"
בוֹר "kuil, put"; Hebr. "de nederdalende des kuils" ie. zij die de dood ingaan.

____

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!